Een kleine eeuw na de aanleg wordt nu een capaciteitsvergroting van het Julianakanaal voor de scheepvaart voorbereid, te realiseren door onderhoud (baggeren van de overtollige slibaanwas) en lokale verruiming van het kanaalprofiel. 

Het Julianakanaal ligt over een groot deel van haar loop (ver) boven maaiveld en is daarom hydrologisch vrijwel geïsoleerd van zijn omgeving. Deze hydrologische isolatie is bereikt doordat het kanaal grotendeels boven het maaiveld is aangelegd en min of meer waterdicht is gemaakt met een kleibodem. Tijdens de verruiming zal deze isolatie (tijdeljik) doorbroken moeten worden en dat levert dus risico’s op voor de omgeving.

Artesia heeft ten behoeve van de planvorming door een aannemerscombinatie onder leiding van Martens en Van Oord de hydrologische effecten en risico’s in beeld gebracht en het plan voor de werkbegeleidende monitoring van de kritieke hydrologische parameters opgesteld. Tevens zijn  preventieve mitigerende – en beheersmaatregelen ontworpen die voorkomen dat kwetsbare natuurgebieden langs het Julianakanaal schade zouden oplopen tijdens de werkzaamheden. Het onderzoek van Artesia omvatte:

• een historische recapitulatie van de geregistreerde problemen tijdens de eerste aanleg
• numeriek-modelmatige kwantificering van de tijdelijke en permanente effecten van de doorbreking van de bestaande hydrologische afdichting van het kanaal en de toepassing van damwanden langs sommige deeltrajecten
• gedetailleerde aanvullende analytische berekeningen ter plaatse van een kwetsbaar natuurgebied (in samenwerking met Kees Maas)